Luke 15:11-32

   11 Then Jesus* said, ‘There was a man who had two sons. 12The younger of them said to his father, “Father, give me the share of the property that will belong to me.” So he divided his property between them. 13A few days later the younger son gathered all he had and travelled to a distant country, and there he squandered his property in dissolute living. 14When he had spent everything, a severe famine took place throughout that country, and he began to be in need. 15So he went and hired himself out to one of the citizens of that country, who sent him to his fields to feed the pigs. 16He would gladly have filled himself with* the pods that the pigs were eating; and no one gave him anything. 17But when he came to himself he said, “How many of my father’s hired hands have bread enough and to spare, but here I am dying of hunger! 18I will get up and go to my father, and I will say to him, ‘Father, I have sinned against heaven and before you; 19I am no longer worthy to be called your son; treat me like one of your hired hands.’ ” 20So he set off and went to his father. But while he was still far off, his father saw him and was filled with compassion; he ran and put his arms around him and kissed him. 21Then the son said to him, “Father, I have sinned against heaven and before you; I am no longer worthy to be called your son.”* 22But the father said to his slaves, “Quickly, bring out a robe?the best one?and put it on him; put a ring on his finger and sandals on his feet. 23And get the fatted calf and kill it, and let us eat and celebrate; 24for this son of mine was dead and is alive again; he was lost and is found!” And they began to celebrate.

25 ‘Now his elder son was in the field; and when he came and approached the house, he heard music and dancing. 26He called one of the slaves and asked what was going on. 27He replied, “Your brother has come, and your father has killed the fatted calf, because he has got him back safe and sound.” 28Then he became angry and refused to go in. His father came out and began to plead with him. 29But he answered his father, “Listen! For all these years I have been working like a slave for you, and I have never disobeyed your command; yet you have never given me even a young goat so that I might celebrate with my friends. 30But when this son of yours came back, who has devoured your property with prostitutes, you killed the fatted calf for him!” 31Then the father* said to him, “Son, you are always with me, and all that is mine is yours. 32But we had to celebrate and rejoice, because this brother of yours was dead and has come to life; he was lost and has been found.” ’

11.耶稣又说,一个人有两个儿子。
12.小儿子对父亲说,父亲,请你把我应得的家业分给我。他父亲就把产业分给他们。
13.过了不多几日,小儿子就把他一切所有的,都收拾起来,往远方去了。在那里任意放荡,浪费赀财。 14.既耗尽了一切所有的,又遇着那地方大遭饥荒,就穷苦起来。
15.于是去投靠那地方的一个人,那人打发他到田里去放猪。
16.他恨不得拿猪所吃的豆荚充饥。也没有人给他。
17.他醒悟过来,就说,我父亲有多少的雇工,口粮有馀,我倒在这里饿死麽。
18.我要起来,到我父亲那里去,向他说,父亲,我得罪了天,又得罪了你。
19.从今以后,我不配称为你的儿子,把我当作一个雇工吧。
20.于是起来往他父亲那里去。相离还远,他父亲看见,就动了慈心,跑去抱着他的颈项,连连舆他亲嘴。 21.儿子说,父亲,我得罪了天,又得罪了你,从今以后,我不配称为你的儿子。 22.父亲却吩咐仆人说,把那上好的袍子快拿出来给他穿。把戒指戴在他指头上。把鞋穿在他脚上。 23.把那肥牛犊牵来宰了,我们可以吃喝快乐。
24.因为我这个儿子,是死而复活,失而又得的。他们就快乐起来。
25.那时,大儿子正在田里。他回来离家不远,听见作乐跳舞的声音。
26.便叫过一个仆人来,问是什么事。
27.仆人说,你兄弟来了。你父亲,因为得他无灾无病的回来,把牛犊宰了。
28.大儿子却生气,不肯进去。他父亲就出来劝他。
29.他对父亲说,我服事你这多年,从来没有违背过你的命。你并没有给我一只山羊羔,叫我和朋友,一同快乐。
30.但你这个儿子,和娼妓吞尽了你的产业,他一来了,你倒为他宰了肥牛犊。
31.父亲对他说,儿阿,你常和我同在,我一切所有的,都是你的。
32.只是你这个兄弟是死而复活,失而又得的,所以我们理当欢喜快乐。

11 ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους
12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας ο δε διειλεν αυτοις τον βιον
13 και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων παντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως
14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος ισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι
15 και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους
16 και επεθυμει χορτασθηναι εκ των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω  17 εις εαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευονται αρτων εγω δε λιμω ωδε απολλυμαι  18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου
19 ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου ποιησον με ως ενα των μισθιων σου
20 και αναστας ηλθεν προς τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον
21 ειπεν δε ο υιος αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου {VAR1: [ποιησον με ως ενα των μισθιων σου] }  22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας  23 και φερετε τον μοσχον τον σιτευτον θυσατε και φαγοντες ευφρανθωμεν
24 οτι ουτος ο υιος μου νεκρος ην και ανεζησεν ην απολωλως και ευρεθη και ηρξαντο ευφραινεσθαι

25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων
26 και προσκαλεσαμενος ενα των παιδων επυνθανετο τι αν ειη ταυτα
27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν
28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον
29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω
30 οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα νθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας εξ αυτων εν ου καταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ευρη αυτο
31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν
32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και εζησεν και απολωλως και ευρεθη