Acts 28:2-10

   2 The natives showed us unusual kindness. Since it had begun to rain and was cold, they kindled a fire and welcomed all of us round it. 3Paul had gathered a bundle of brushwood and was putting it on the fire, when a viper, driven out by the heat, fastened itself on his hand. 4When the natives saw the creature hanging from his hand, they said to one another, ‘This man must be a murderer; though he has escaped from the sea, justice has not allowed him to live.’ 5He, however, shook off the creature into the fire and suffered no harm. 6They were expecting him to swell up or drop dead, but after they had waited a long time and saw that nothing unusual had happened to him, they changed their minds and began to say that he was a god.

7 Now in the neighbourhood of that place were lands belonging to the leading man of the island, named Publius, who received us and entertained us hospitably for three days. 8It so happened that the father of Publius lay sick in bed with fever and dysentery. Paul visited him and cured him by praying and putting his hands on him. 9After this happened, the rest of the people on the island who had diseases also came and were cured. 10They bestowed many honours on us, and when we were about to sail, they put on board all the provisions we needed.

2 οι τε βαρβαροι παρειχον ου την τυχουσαν φιλανθρωπιαν ημιν αψαντες γαρ πυραν προσελαβοντο παντας ημας δια τον υετον τον εφεστωτα και δια το ψυχος
3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου
4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν
5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον
6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλομενοι ελεγον αυτον ειναι θεον
7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας {VAR1: ημερας τρεις } {VAR2: τρεις ημερας } φι ελεγον αυτον ειναι θεον
8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον
9 τουτου δε γενομενου {VAR1: [και] } {VAR2: και } οι λοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειας προσηρχοντο και εθεραπευοντο
10 οι και πολλαις τιμαις ετιμησαν ημας και αναγομενοις επεθεντο τα προς τας χρειας

使徒行傳 28 章

2 土人看待我們、有非常的情分、因為當時下雨、天氣又冷、就生火、接待我們眾人。
3 那時、保羅拾起一捆柴、放在火上、有一條毒蛇、因為熱了出來、咬住他的手。
4 土人看見那毒蛇、懸在他手上、就彼此說、這人必是個兇手、雖然從海裡救上來、天理還不容他活著。
5 保羅竟把那毒蛇甩在火裡、並沒有受傷。
6 土人想他必要腫起來、或是忽然仆倒死了.看了多時、見他無害、就轉念說、他是個神。
7 離那地方不遠、有田產是島長部百流的.他接納我們、盡情款待三日。
8 當時、部百流的父親、患熱病和痢疾躺著.保羅進去、為他禱告、按手在他身上、治好了他。
9 從此、島上其餘的病人、也來得了醫治。
10 他們又多方的尊敬我們.到了開船的時候、也把我們所需用的送到船上。